Жерді базалық станция арқылы бақылау, өлшеу негізіндегі әдістерді салыстыру және оларды жерге орналастыруда қолдану

Abstract

Жерді өлшеу жұмыстарын жүргізу үшін геодезиялық түсірілім негіздемесін жасау кезінде зерттеу объектісі елді мекендерден, инфрақұрылым объектілерінен және базалық станцияны орналастыруға қолайлы орындардан жеткілікті түрде алыстатылуы мүмкін. Мұндай жағдайларда спутниктік өлшеу арқылы координаттарды алудың мүмкін әдісі дәл нүктелік позициялау әдісі (РРР) болуы мүмкін. Ғаламдық навигациялық спутниктік жүйемен (GNSS) алынған координаттарды әртүрлі тәсілдер арқылы есептеуге болады (салыстырмалы және дифференциалды әдістер немесе нүктені абсолютті дәл орналастыру әдісі). Дәстүр бойынша, салыстырмалы сауалнама нәтижелері бойынша статика және кинематика режимдері арасында көптеген айырмашылықтар бар (RTK, нақты уақыттағы кинематика режимі және желілік RTK). Атап айтқанда, статика режимі түсіруге кететін уақытқа қарамастан ең жоғары дәлдікке қол жеткізуге мүмкіндік береді, ал деректерді кейінгі өңдеу оның қолданылуын шектеуі мүмкін. Статикалық түсірілім дәлдік тұрғысынан ең жақсы нәтижелерге кепілдік береді, бақылау уақытын арттырады, бірақ деректерді өңдеуден кейін ұзақ уақытты қажет етеді. NRTK техникасы координаттарды нақты уақыт режимінде өлшеуге мүмкіндік береді, бірақ өңдеу кезінде желінің конфигурациясына және белсенді тірек станцияларына қатаң тәуелді. Бұл мақалада Геокурс базасының мәліметтерін, сондай-ақ статикалық және тригопунктке байлау әдісі арқылы координаттарды алудың салыстырмалы әдісіне салыстырмалы талдау жасалды.